maxima cum posset, magis imperiosa videtur
sistere et in magnis collata aptissima rebus.
Ad te nunc vertam, dux invictissime, carmen,
dux Ligurum, sancteque huius dux optime pacis,
dux belli extincti et nostre dux maxime gentis,
quem merito Alfonsus magni pater optimus orbis
prepositum ducibus magno suscepit amore
inque animi partem fausto sub federe cepit
consiliisque armisque fovet, cui dextera semper
et vigilans forti prudentia pectore fecit
agmina per campos inimicaque prelia vinci
et sceptro parere tuo, cui maxima coniunx
Blanca, thoro veniens, produxit semina lete
pacis et immensi coniunxit federa mundi,
Blanca, gerens aptum nomen virtutibus, ut iam
nota foret magnum felix sua fama per orbem.
Sfortia, cum mundi concepit lumina primum
natus et est ortum sidus venerabile terris,
omnibus imperium sceptrumque ostendere vultu
cepit et a populis magnos, iam parvus, amores
atque animos fortes secum contraxit, ut omnis
subdita gens illi nedum, sed et altera longe
undique perpetui signum monstraret honoris.
Maxima post oritur gentis spes leta future
Ipolita in terris, dotes cui contulit omnes
ingenio Natura suo tribuitque decentem
corporis et mentis speciem vultumque serenum.
|
110
115
120
125
130
|