de Loco Sano; cellam Sancti Vincencii de Tocco, cum omnibus
aliis cappellis, et pertinenciis earum, cum castellis, villis, casis,
massariciis, mansis, silvis, pascuis, venacionibus, piscacionibus, vineis,
arbustis, pratis, servis, ancillis, aldionibus, aldianiis, reddibicionibus,
nec non cum omnibus, que dici et nominari possunt, una
cum cappella et cella infra Salernitanam civitatem in honore Santi
Georgii constructam, cum omnibus suis pertinenciis; cellam Sancti
Vincencii in fluvio Vixentino; Sancti Vincencii cellam in fluvio
Tusciano; cellam Sancti Vincencii in fluvio Tensa, omnia ad iam
dictam abbaciam pertinentibus. ea videlicet racione, quatinus prenominatus
abbas, et sui successores de omnibus castellis, et cappellis,
seu cellis, vel monasteriis tam in hoc precepto, quamque
in aliis preceptis habeant potestatem tenendi, iuste commutandi,
ordinandi, regulariter instruendi, vel quicquid iustum fuit antiquis
temporibus faciendi. precipientes insuper iubemus, ut nullus rex,
dux, princeps, marchio, comes, vicecomes, gastaldius, sculdais, vel
aliquis puplice rei exactor iam dictum abbatem, vel suos successores,
aut monachos in prefato cenobio, aut eis cellis commorantes
inquietare, laniare de prediis monasterii, aut aliquibus rebus
disvestire, aut per placita secularia ducere presumant. sanccimus
insuper, et nostra imperiali institucione corroboramus, ut si aliquo
in tempore orta fuerit contencio de rebus iam nominati monasterii
inter abbatem, aut advocatum suum seu de servis, aut aliqua
causa, et inter aliquem vicinum suum, seu quale[m]cumque hominem
liceat eis se defendere, sicut antiqua consuetudo fuit per scariones
eiusdem monasterii, nec audeat aliquis ipsos abbates, vel monachos
ad sacramentum invitare, quia contra divinam auctoritatem,
et contra regulam est. dedimus insuper eisdem monachis licenciam,
ut habeant potestatem molendina edificandi, et alia necessaria
|
|