militia regia et baronibus plurimis, qui simul cum Salernitanis ciuibus in exercitu principis
et Pisanorum insultum sepius facientes eos uiriliter impugnabant. Cumque ciuitas ab eis fere
unius mensis spatio esset obsessa et ab eis non posset modo aliquo expugnari, nouissime imperator
ab Apulia uocatus cum apostolico et suo exercitu super eam uenit. Robbertus autem
cancellarius, uir magni consilii et discretus, metuens ne si forte ciuitas per uiolentiam
ab imperatore caperetur, regi Roggerio inrecuperabile dampnum accideret, habito baronum
consilio, Salernitanis ciuibus ex parte regis precepit ut cum imperatore concordiam facerent
et se et regis militiam que in ciuitate erat a periculo liberarent. Ciues uero eius preceptis
obtemperantes pacem cum imperatore fecerunt et data de suis imperatori magna pecunia,
quadrigentos milites qui in ciuitate fuerant, ad regem Roggerium cum rebus suis illesos abire
fecerunt. Cancellarius autem cum baronibus et quibusdam militibus se in Turrim maiorem
recepit. Facta autem pace, Pisani utpote superbi et elati ceperunt iniurias et molestias ciuibus
Salernitanis inferre. Qui eorum superbiam non ferentes, accipientes arma in eos irruerunt,
et maximum castrum ligneum, quod ad expugnationem ciuitatis fecerant, eis presentibus,
combusserunt. Unde Pisani in iram commoti ab imperatore, qui eis super hoc auxilium
non prestiterat, recesserunt et postmodum sunt cum rege Roggerio concordati. Imperator
uero ciuitate potitus, acceptis ab eis pro pecunia obsidibus, a ciuitate recedens, apud Sanctum
Seuerinum sua castra locauit, ibique habito apostolici et baronum consilio, comitem Raydulfum
ducem Apulie ordinare disposuit. Propter quod inter apostolicum et imperatorem maxima
contio est oborta. Apostolicus enim asserebat inuestituram ducatus Apulie ad ius Romani
pontificis pertinere et hoc a suis predecessoribus fuisse iam longo tempore firmiter
|
|