15. Quot annis vixit Alexander in scismate et quot in pace.
Vixit Alexander ter senis scismatis annis,
Exul ab imperio, dum multa pericula tangit,
Rex ubi concedit, pace vocante redit.
Annis bis binis sub pacis tempore vivit,
Culmen apostolicum tenuit, correxit, adivit,
Gestaque concilii post celebravit ibi.
Pax ubi facta foret, quo tempore, qua ratione,
Differo colligere; venient narratibus horae;
Nunc contra Ligures organa musa movet.
16. De prima obsidione et deditione Medyolanensium.
Federa dum Siculis Adrianus papa peregit,
Et Grecos Liguresque sibi sociatus adegit,
Ira movet dominum qui diadema regit.
Itala terra tremit, quia cesar in agmine sevit,
Clade, fame, gladiis hostilia multa peremit;
Brixia, Melana, torva Placenza gemit.
Predia Brixana, super omnia predia cara,
Regis in adventu rabies invasit amara;
Inclita Melana bella movere parat.
Influit ad populum tunc rustica turba virorum,
Omne genus pecorum portis reseratur eorum,
Clauditur interius copia multa boum.
Rex ubi procedit, fugiens Melana recedit;
Viribus obsedit populum, quia nullus hobedit.
Ictus mango dedit; ictus ab urbe redit.
Sol erat in cancro; Melana calore laborat.
Nulla datur requies, omnis datur ictibus hora.
Turba fame moritur, nec valet ire foras.
Maior erat pecorum numerus quam turba virorum.
Febribus et gladiis mortis metus instat eorum;
Plena iacet feretris strata, platea, forum.
Omne pecus periit numerosaque copia plebis.
Quos gladius cedit, fetor malus undique ledit.
Cesaris ad veniam turba superba redit.
Porrexere preces, veniam pro pace petentes,
Et veniunt nudos gladios cervice ferentes;
Cesar amore Dei parcere sanxit eis.
Vix tribus hic vicibus fuerat lunatio plena,
Cum devicta foret gravis hec obsessa leena:
Omnia subiciunt cesaris arma fera.
Ortus et occasus urbem superare nequiret,
Quam citius faciunt nostre subcumbere vires.
Hac ita devicta, cetera victa silent.
|
|