n. 5
Juris civilis professoribus universis magister Petrus,
salutem et attendere ultimum ante primum. Amaritudo
amarissima et materia concreta doloribus humanis
noviter mentibus occurrerunt. Nam unicus et singularis in
terris homo, in quo velut in suo proprio leges convenerant,
et vivebat eloquentiae tuba, et consilii plenitudo
sedebat, est revocatus ad patriam, de cujus revocationis
amaritudine vox populi a fine usque in finem et terminos
orbis terrae dolorosa multum exivit. Nec mirum, quia
jam optimus persuasor bonorum operum, omnium excellentissimus
Jacobus de Reggio Jesu Christo vitalem
spiritum resignavit. Attrita est nimium derepente gloria
vultus ejus, de cujus occasu non solum Lombardia sole
privata suo, verum etiam maxima pars viventium continuis
lachrymis ingemiscit, et doloris gladius multorum
animos perforavit. Nec immerito, cum ipse dominus
legiter et supremus descriptis juris apicibus sensus reformaret
informes, et adhuc viventes viventia ejus opera
non desinunt informare. Qui licet ut homo desierit, non
tamen desiit ut magister, quia mortuus ipse docet,
quantumcunque sit appellatio mortis difficilis, violenta,
et necessaria: difficilis, quia non est ibi solutio; violenta,
quia resistentia nulla; necessaria, quia ex modo necessitatis
omnem superat syllogismum, exceptiones non
recipit, dilationes aliquas non admittit. Verum quia mirabilis
est ista regula mortalium, quae nunquam fallitur,
|
|