suscepimus, quas tantus pater et tam familiaris
amicus noster, ut diximus, affectuosissime
porrigebat miras et ineffabiles nobis pro
parte summi pontificis et cardinalium omnium
generaliter et specialiter ex consummatione pacis
inter nos et Ecclesiam gratiam promittens,
expressim adjiciens ex stipulatione
nobiscum contracta solenniter repromittens,
quod Simonem comitem Theatinum,
et alios milites nostros Theutonicos,
necnon et Latinos, Viterbienses omnes, quos
in castro Viterbii, pro fide nostra pugnantes,
religiosa perfidia tenebat inclusos, [cum omni
salute corporum et indemnitate rerum]
nobis restituere deberet: et quod Viterbiensibus
praedictis in civitate morantibus et ad
nos exire volentibus seu etiam aliis civibus
civitatis ejusdem, quae caeterorum
suorum civium communicare perfidia recusantes,
ad nos pridem exiverant, nulla prorsus
in personis aut rebus injuria, seu molestia
inferretur. Nunc audite qualiter omnia
supradicta sunt nobis ex foedere promisso
servata. Inprimis tam comes, quam Theutonici
supradicti milites, et alii de regno
Siciliae rebus ipsorum omnibus violenta praedonum
Romanorum et Viterbiensium manu
in praedam direptis vis potuerunt vivi
de castri septis jaculantium et lapidantium manibus
ipso Cardinali Othone praesente nec contradicere