Capitulum 15 -De falsis pauperibus.
"Surrexerunt denique in nobis qui non erant ex nobis, quidam
filii Belial, loquentes vana, operantes iniqua, dicentes se pauperes
esse cum non essent, et me, quam dilexerant toto corde gloriosi viri,
de quibus locuta sum, spreverunt et maculaverunt, sequentes viam
Balaam ex Bosor, qui mercedem iniquitatis amavit, homines corrupti
mente et a veritate privati, existimantes questum esse pietatem:
homines assumentes sancte religionis habitum, novum hominem
non induerunt, sed veterem palliaverunt. Detrahebant senioribus
suis et eorum, qui sancte conversationis institutores fuerunt,
vitam et mores in occulto mordebant, vocantes eos indiscretos, immisericordes,
crudeles, et me, quam assumpserant, dicebant otiosam,
hispidam, turpem, incultam, exsanguem et mortuam, emula mea
summo studio id gerente, que, ovis assumens habitum, dolositate vulpis
occultabat lupinam rabiem".
Capitulum 16 -Avaritia.
"Hec est Avaritia, que dicitur immoderata cupiditas acquirendi
vel retinendi divitias. Vocabant eam nomine sanctiori, ne omnino
viderentur me derelinquere, cuius munere de pulvere surrexerant
et de stercore erant erecti. Loquebantur de ea mihi pacifice,
sed super iram dolose cogitabant. Et, licet non possit civitatis
supra montem posite abscondi desolatio, tamen imposuerunt ei nomen
Discretionem vel Providentiam, cum talis discretio potius dicenda
esset confusio et providentia bonorum omnium perniciosa
oblivio.
Et dicebant ad me: "Tua est potentia, tuum regnum, ne timeas.
Bonum est insistere operibus pietatis et vacare fructibus bonis,
egenis tribuere, pauperibus aliquid dare"".
|
1
5
10
15
20
25
|