nisi sint monosyllaba, ut glis (et de monosyllabis breuiantur
is bis et quis), et nisi sint Greca, quorum nominatiuus desinat
in in et in is, ut delfin delfis. Datiui quoque et ablatiui
in is producuntur et secunda persona quartae coniugationis,
ut audis, et cum his sis uis et uelis cum suis compositis.
70. In os. In os terminantia, si habuerint o longam in
paenultima genitiui, producuntur, ut custos custodis; si uero
in paenultima genitiui o breuem tenuerint, corripiuntur, ut
compos compotis. Accusatiui quoque in os pro < ducuntur> .
Os autem pro bucca producitur, pro osse siquidem breuiatur.
71. In us. In us omnia breuiantur, ut deus legimus,
praeter monosyllaba, ut mus thus rus sus plus, et praeter
habentia u longam in genitiuo, ut uirtus uirtutis, a quibus
excipitur palus paludis.
72. In o. Omnis dictio desinens in o communis est, ut
uirgo, praeter monosyllaba, ut sto no do flo et o, et praeter
datiuos et ablatiuos secundae declinationis, ut magistro,
et praeter Greca, ut Dido Sapho, bibo et ergo, quae exceptantur.
Ablatiui quoque in aduerbia transituri productionem
seruant, ut illo, nisi in paucis communibus, ut cito modo.
73. De p quod nullam syllabam f inalem terminet. P nullam
terminat syllabam, nisi sequens ab eadem incipiat, ut
lippus apparet.
74. De q. Q nullius syllabae finalis inuenitur.
75. <In t.> In t omnia breuiantur, ut amat docet et legit
sicut caput sinciput, nisi positione defendantur, ut amant docent
et legunt, uel sincopa, ut fumat pro fumauit, uel diptongo, ut aut.
76. In x. In x omnia producuntur, ut rex pax crux et
lux.
77. De y et z. In z et in y apud nos finales non habentur,
unde de his certas regulas non damus.
|
540
545
550
555
560
565
|