Armena ecclesiam erexit pulcram satis et grandem, quam
quidem de ipsius voluntate per Archiepiscopum cathedralem effectam,
cum competentibus dotibus, frati Gerardo Episcopo et
fratribus nostris qui cum eo erant, donavit in vita, et in morte
reliquid. Qui primus eamdem cathedram suscepit. Mortuo
autem dicto Episcopo, inibique sepulto, voluid Archiepiscopus
in eadem ecclesia me facere successorem; sed ego huiusmodi
locationi et successioni me non prebente assensum, ipsam
contulit fratri Peregrino Episcopo memorato, qui illuc, habita
opportunitate, se contulit, et pos[t]quam paucis annis rexid
eamdem, anno Domini M° CCC° XX° II in crastino octave
Apostolorum Petri et Pauli diem clausid extremum. Ante cuius
decessum per quatuor fere annos, ego, quoniam in Chambaliech
non eram consolatus ex aliquibus causis, procuravi quod
dictum alafa, eleemosyna imperialis, mihi daretur in prefata
civitate Zayton, que distat a Cambaliech itinere mensium
fere trium, ut dixi, sollicite procuravi; et cum octo equitaturis
ab Imperatore mihi concessis, ad eamdem civitatem cum magno
honore perrexi, et applicui adhuc fratre Peregrino prefato
vivente, et in quodam nemore proximo civitati, ad quartam partem
unius milliarii, ecclesiam convenientem et pulcram edificari,
feci, cum omnibus officinis sufficientibus pro XX fratribus
et cum IIII cameris, quarum quelibet esset pro quocumque
prelato sufficiens. In quo quidem loco moram traho continuam,
et vivo de elymosina regia memorata, que iuxta mercatorum
|
|