LXXXIV.
Amicus amico ut recedat Bononie
propter guerras futuras et timorem.
Domino atque fratri carissimo, I. Bononie militie scholastice
deputato, A. de Brixia salutem et fraternum amorem. Inter
mentis arcana considerantes prudenter, quod ea que de iure
pertinent ad brachium seculare deberent imperio sine contradictionis
obstaculo respondere castrum de Ponte Vico nuntiis dedimus
imperatorie maiestatis, pro quo magni honoris et profectum
augmentum, volente Domino, sentiemus. Unde properanter
et latenter a civitate Bononie recedatis; aliter in persona
sustinere possetis iniuriam et offensam.
LXXXV.
Respondet nolens recedere.
Cum scholares loco civium Bononie teneantur secundum
civitatis ipsius statuta laudabiliter approbate, ubi non est timor
me non opportet ullatenus trepidare, quicquid vestra
persona dixerit faciendum sive bonum sive malum. Unde vestra
probitas firma veritate cognoscat, quod non discedam
presentialiter a terra superius nominate, in qua non aliter
volente domino recipiam quam honorem.
LXXXVI.
De archipresbytero ad episcopum ut non absolvat
excommunicatum.
Venerabili in Christo patri et domino speciali A. Dei
gratia episcopo talis loci, talis archipresbyter devotionis intime
famulatum. Cum in talem meum subditum, sua contumacia
requirente, dederimus excommunicationis sententiam de consilio
sapientum, et idem ad vos frustratorie duxerit appellandum,
vestram benignitatem deposco ut absolutionis ei beneficium
|
|