emam vaccam et bouem et terram, et vacce multiplicabuntur
in filiis, quorum masculos accipiam mihi in culturam terre,
preter id quod percipiam de eis de lacte et lana, donec,
non consummatis alijs quinque annis, multiplicabuntur in
tantum quod habebo mihi magnas substantias et diuitias, et
ero a cunctis reputatus diues et honestus. Et edificabo mihi
tunc grandia et excellentia edificia pre omnibus meis vicinis
et consanguinibus, ita quod omnes de meis diuitiis loquentur.
Nonne erit mihi illud iocundum, cum omnes homines mihi
reuerentiam in omnibus locis exhibeant? Accipiam postea
vxorem bonam de nobilibus terre, cunque eam cognouero,
concipiet et pariet mihi filium nobilem et delectabilem cum
bona fortuna et Dei beneplacito, qui crescet in scientia et
virtute, et relinquam mihi per ipsum bonam memoriam post
mei obitum. Et castigabo ipsum dietim, si mee recalcitrauerit
doctrine, ac mihi in omnibus erit (in)obediens, et si non, percutiam
eum isto baculo, et, erecto baculo ad percutiendum,
percussit vas mellis et fregit ipsum, et defluxit mel super
caput eius.
Hanc protuli parabolam vt de his que nescis non loquaris.
Dicitur enim: Non exulteris de die crastino, quia nescis
quid accidet hodie. Et audiens hec heremita siluit et correctus
est.
Adueniente autem tempore partus antedicte mulieris,
peperit filium pulcrum et delectabilem, super quo ambo
gauisi sunt. Et consummatis diebus purgationis mulieris,
dixit suo marito: Sede hic cum puero, vt vadam ad balneum,
et mundabo me. Et patre remanente cum puero, ecce venit
nuncius regis et uocauit eum ad regem. Habebat autem in
domo canem qui, cum vidisset serpentem de foramine exeuntem
et ad puerum accedentem vt ipsum offenderet, rapuit
ipsum et eum in frusta detruncauit, et remansit os canis sanguine
|
|