(33.) Memoria artificiosa duobus constat: locis et imaginibus. Locos
appellamus eos qui breuiter perfectione insigniunt, aut natura aut manu
absoluti sunt, ut eos facili naturali memoria comprehendere ualeamus,
ut edes, intercolumpnium, angulum et fornicen et alia que hiis similia
sunt.
Ymagines sunt quedam forme et note et simulacra eius <rei> quam meminisse
uolumus; quod genus equi, leonis et aquile; memoriam artificiosam
habere si uolemus, ymagines eorum in certis locis collocare nos
oportebit.
(34.) Quemadmodum qui litteras sciunt possunt id quod dictum est
scribere et recitare quod scripserunt, ita quod in modico didicerunt, possunt
ea que didicerunt in locis collocare et hos memoriter pronunciare.
Nam loci cere aut carte similimi sunt, ymagines litteris, dispositio et
collocatio ymaginum scripture, pronunciatio lectioni. Oportebit igitur, si
uolumus multa meminisse, multos [ nos ] nobis locos comparare, ut in multis
locis multas ymagines collocare possimus.
(35.) In primis loci debent ex ordine constitui, ne quando perturbatione
ordinis impediamur quo serius, quoto quoque loco licebit, uel
a superiore uel ab inferiore parte ymaginem sequi, ut ea que mandata
locis erunt uidere et proferre possimus. Nam ut, si in ordine stantes
notas quam plures uideamus, nichil nostra intersit utrum a summo uel
ab ymo aut in medio nomina eorum incipiamus, ita in locis ex ordine collocatis
ueniet, ut in quamlibet partem quoquo loco libebit ymaginibus admoniti
dicere possimus id quod locis mandauerimus.
Secundo locos quos sumpserimus egregie commeditari oportebit, ut
perpetuo nobis herere possint. Nam ymagines sicut littere delentur, nisi
in hoc utimur; loci tanquam cera manere debe<n>t.
Tertio, ne forte in numero locorum falli possimus, quintum quemque
|
|