liscius, experiar quidnam imperiosa volantis
tela queant: non arma sibi monitusve Diane
profuerit, clipeata licet sua pectora gestet.
Tu pueri meus ipse, meus non ille ferarum
invasor, mandata tenes tu molle canentum.
In medio Galathea tuis hinc pressa renodat
oscula, cornigero dudum rapienda Tonanti,
hinc cinera amplexu stringens tua colla recurva
inter serta furit. Carpit flamma alta caminos.
I nunc et virides cantent Amarilida silve;
extollatque suam Cynaram modo carmine Flaccus,
sic Dea, cum tenerum sublata per ethera fugit,
subiungens, pavidum leporem vix alta peremit
Delya non celeri mentita per arva sagitta.
Tu modo volve focis leporem: dentata paratur
adventare cohors que viscera queque lebetes
diripiet animosa nimis ferrumque liquabit.
Sic iubet ire Venus Venerisque filius ardens.
|
30
35
40
45
|