XVI
De precedente tribulatione.
(1) Precedet autem «tribulatio magna, qualis nunquam fuit
ab initio mundi usque modo, neque fiet. Et nisi breviati
fuissent dies illi, non fieret salva omnis caro». «Surget enim
gens contra gentem, et regnum adversus regnum, et terremotus
magni erunt per loca et pestilentie et fames terroresque
de celo et tempestates». «Et erunt signa in sole et luna
et stellis, et in terris pressura gentis pre confusione sonitus
maris et fluctuum, arescentibus hominibus pre timore et
exspectatione que supervenient universo orbi». «Surgent
pseudochristi et pseudoprophete et dabunt signa magna et
prodigia, ita ut in errorem inducantur, si fieri potest, etiam
electi».
(2) «Tunc revelabitur homo peccati, filius perditionis, qui
adversatur et extollitur super omne quod dicitur aut quod
colitur Deus, ita ut in templo Dei sedeat, ostendens se
tanquam sit Deus», «quem Dominus Iesus interficiet spiritu
oris sui». Mittetur autem «Helias propheta priusquam
veniat dies Domini magnus et horribilis, et convertet corda
patrum in filios et cor filiorum ad patres eorum». Cum quo
veniet et Enoch, «et prophetabunt diebus mille ducentis
et sexaginta amicti saccis». «Et cum finierint testimonium
suum, bestia que ascendet de abysso faciet adversus illos
bellum, et vincet illos et occidet. Et corpora eorum iacebunt
|
|