videatur.Que cum sint conspicua et veluti palam
in conspectu omnium sita, quis sane mentis abnuerit,
cum principatus, regna, imperia etiam bonis viris gravia
et turbulenta omnem adimant vite iocunditatem ac
quietem, quin illorum tamquam rei infelicis cupiditas 5
aspernanda nobis sit ac penitus fugienda? Nam, cum
videamus principes partim ira et libidine fervidos, partim
sanguine et suorum cede efferatos, alios cupiditate
ambitioneque flagrantes, alios afflictos timore, hos suspitione
metuque dubios, illos tormentis cruciatuque 10
hominum sevientes, quosdam voluptatibus luxuriaque
diffluere, hos ignavia torpere, omnes fere amicis destitutos
inter adulatorum assentatorumque turbam
stupere, <cum> nonnulli curis exedantur, suos, alienos,
domesticos suspectos habeant, hos belli rabies 15
absumpserit, alii veneno perierint, multi aut filiorum
aut amicorum fraudibus sint deleti, alii, variis fortune
fluctibus iactati, nulla quiete, nullo otio potiantur: profecto
nihil potest dubii nostris mentibus residere, quin
principes omnis, nisi quibus divina pietas affulsit, cum 20
eorum vita nullius sit expers molestie, infelices ac miseri
iudicentur.
92 Si enim etiam illi, quos bonos fuisse iudicamus,
multis oppressi curis, pluribus conflictati molestiis, defatigato
animo, mente inquieta, non suo, sed aliorum 25
arbitrio, non privato, sed publico otio et quieti vacare
cogantur, cum non dominii, sed continue servitutis sit
bonis onus subeundum, quid aliud extimandum est,
nisi naturam principatus malam ac pernitiosam etiam
sapientum animos defatigare ut, cum imperio et opibus 30
abundent, felicitatis inopia urgeantur? Facessat
igitur a nobis illius appetitus et dominorum quoque
consuetudo, neque nos illis committamus, qui possint
obesse, si velint».
|
|