Mater, acerbisque meroribus afficerentur
Corda puellarum, quaedam virgo monialis
De sancto Paulo meruit subscripta videre.
Monstrabatur ei quod apud sanctum Damianum
Staret et in lecto pretioso Clara iaceret.
Cum sotie flerent de matris morte propinqua,
Ad caput apparens mulier formosa Sorores
Alloquitur, quarum fletus lacrimasque remulcens,
Inquit: 'Nolite victuram plangere'; subdens
Esse prius Dominum cum discipulis rediturum,
Quam languens virgo moriatur. Et ecce, brevi post
Tempore decurso, pervenit Curia tota
Perusium. Postquam novit sic esse gravatam,
Visere languentem festinat episcopus ille
Cui dat cognomen venerabilis Ostia sedis.
Hic pater officio, cura studiosus alumpnus,
Affectuque pio fuerat sibi carus amicus.
Pascit eam Christi vitalis corporis esca,
Et reliquas dulci reficit sermone puellas.
Huic sotias lacrimando suas aliosque Sororum
Cetus obnixe virgo commendat, et illud
Precipue rogat ut titulus de paupere vita
Sedis apostolice scriptum confirmet eisdem.
Spondet; et ad votum, quod Clara precatur, adimplet.
Annali spatio decurso, Papa profectus
Asisium venit, ut perficerentur in illo
Hec que de Clare fuerant previsa recessu.
Cum sit trans hominem citraque Deum, satis apte
Altior offitio Domini gerit ipse figuram;
Discipulosque sui fratres signare videntur,
Utpote qui quasi membra sibi specialius herent.
XXXI - Quod Papa Innocentius infirmam visitavit absolvit et benedixit./B
/*
Propositum complere suum de virgine summus
Acelerat Sponsus, cupiens inferre supernis
|
1
5
10
15
20
25
30
35
|