Hic caelo ut pepulit gelidas Aurora tenebras,
Rorantes excussa comas multumque sequenti
Sole rubens galeaque uiri clusere minaci
Ora tubaeque sonant uocisque resultat imago,
Partitaeque uices tolluntur in aequora gentes.
Qualis ubi audito uenantum murmure tigris
Horruit in maculas somnosque excussit inertes,
Bella cupit laxatque genas et temperat ungues,
Mox ruit in turmas natisque alimenta cruentis
Spirantem fert ore uirum; sic excitus ira
Ductor in aduersos inicit ferus arma maniplos.
Vndique consurgunt acies et puluere caelum
Conditur horrendisque sonat clamoribus aether.
Hic alius rapido deiectus in aequore cursu
Proteritur pedibusque simul calcatus equorum,
Atque alius, uolucri traiectus tempora telo,
Cornipedis tergo pronus ruit; illius ense
Deiectum longe caput a ceruice cucurrit,
Hic iacet exanimis fuso super arma cerebro;
Ille manu caret, hic gressu, nec uisibus iste
Integer obruitur. Campi sudore madescunt,
Sanguine manat humus. Crudescens undique campo
Mars turmale furit, Wido si fluminis instar
Labitur in turmas: Libycus uelut agmina campis
Laeta boum cum forte leo procul aggere cernit,
Attollens ceruice iubas sitiensque cruoris,
In mediam erecto contendit pectore turbam.
Hinc fremit Ausoniae ductor, furit inde minister
Wido necis propria nimium uirtute superbus.
|
185
190
195
200
205
210
|