Si terrena retinentes sursum ire cupitis,
Vobis ipsis, fratres mei, patenter illuditis;
Non potestis hinc abire, nisi vos exuitis.
Quia properant ad finem nostra interlunia,
Quę habemus, cum amicis sint cuncta communia;
Non subiciat nos sibi funesta peccunia.
Vita brevis; pater ista monet,
Quę properanter agenda docet.
Nescit enim cita stare loco,
Hinc paveat nimis omnis homo
Et faciat facienda cito;
Vita fugit, rapimur subito.
Ergo laboret in orbe gybra,
Dum vehitur quaciente fibra.
Post obitum labor irritus est,
Iudicium magis omnibus est.
|
|