Mox magis atque magis; nec iam reverentia tanti
Ulla ducis retinere diu potuisset in armis.
Ecce autem pariter redeuntes hoste fugato
Rex Leliusque retro fessos
Improvisi a tergo invadunt. Ilicet ergo
Cepta prius sensim laxis fuga pergit habenis; .
Nec patrie pietas, proprii nec cura pudoris
Nec decus Hanibalis quicquam valuere precesque.
Ille videns fractas acies et terga suorum
Versa metu, rapidum trepida formidine tandem
Volvit equum campoque fugit lacrimosus aperto,
Accusansque omnes hominesve deosve, propinquum
Pervenit Adrumetum. Illic menibus urbis amice
Substitit. Hinc iterum Peno revocante senatu
Digreditur. Postquam attonite sub menia ventum
Est patrie, non ille forum, non publica templa,
Sed furtim petiisse larem contentus et ima
Sede diu mestus, latebris sese abdidit atris.