Sed preces cotidie fundunt Creatori
Quod ipsos confoederet ipsius amori.
Monuerunt attamen ipsam ut rediret
Ad romanam curiam et cum eis iret,
Quae respondit flebilis quod numquam veniret
Quamdiu in curia dictos fratres sciret.
Hii fratres discordiam pacis inimicam
Cunctisque contrariam et hostem antiquam
Fovent, et concordiam fugant ut iniquam
Dum latenter liliis immiscent urticam.
«Deo et hominibus et maris et ventis
Toti mundo conqueror necnon elementis
De predictis fratribus qui suis figmentis
Me tollunt de medio universae gentis.
Sedari non poteris strepitus bellorum,
Ordo incassabitur fratrum predictorum,
Nam dixit veridicus sermo seniorum:
Pacem terris abstulit adventus eorum.
Per hos fratres omnium quies perturbatur,
Unionis vinculum per ipsos vastatur;
Libertas studentium sic eliminatur
Quod per privilegia nullus iam curatur.
Radius concordiae per hos eclipsatur
Et pacis stabilitas ruinam minatur
Omnisque securitas procul effugatur
Et vix quies modica aliquibus datur.
|
|