Dum uero prenominatus Apostata ad palatium reuersus
sit, misit quendam iuuenem nomine Gallum, ut sub imperiali
precepto iussus sibi pater eum presentaret, eo quod palatium
a tali iuuene seruitium habere decuisset. Pater uero gaudens
letanter eum ad palatium direxit. Iulianus enim uidens
eum, circumstantibus consulibus referebat: «O quam decet,
talem tanto seruire». Manente itaque secum puero per qua-
tuor mensium spatia, in tantum sibi placuit, ut ab ipso appel-
laretur cubicularius dilectus. Ab omnibus autem Romanis
speciosior imperator uocaretur.
Magister autem, ad quem ille missus fuerat pro studio,
habitabat super Tyberim iuxta pontem Moluium; qui nomine
dicebatur Valentinus: fungebatur enim ipse summi sacerdotii
honore, uir preclarus ac Deum timens. Audiens tunc magi-
ster Leopardi, quod in tantae dignitatis honore uiguisset, noc-
te ad eum ueniens, his uerbis alloquitur: «O qualis digni-
tas huius seculi, sed quanto maior futuri! Ista scilicet uisi-
bilis ac commutabilis; uentura autem sine dubio ultra intel-
lectum hominis delectabilis! Scio, te in huius uanitatis pa-
latio presentis seculi magistratum tenere ac gloriam fallacis
seculi multum diligere. Ideoque te, dilectissime fili, dili-
genter admoneo, ut cogites de interitu antecessorum tuorum,
|
|