Cępit itaque conversus Romualdo durus nimirum exactor
vehementer insistere et ut impleret quod ultro promiserat
anxie postulare. Cumque Romualdus adhuc resisteret et eandem
visionem cernere denuo flagitaret, alia nocte similiter
in oratione persistunt et beatum martyrem per omnia sicut prius
aspiciunt. Unde etiam postmodum, si de corpore predicti martyris
aliquando questio oriretur, Romualdus penitus affirmabat in ipsa
ęcclesia esse reconditum, et quamdiu vir sanctus vixit, hoc proferre
testimonium non cessavit.
Habebat quoque Romualdus consuetudinem ante precipuum
altare ęcclesię orationi frequenter incumbere, ibique, postquam fratres
abscederent, multis Deum satagebat gemitibus exorare.
Dumque hoc quadam die post visionem attentius faceret, tanto
mox divini amoris igne mentem illius Spiritus sanctus accendit, ut
in fletum repente prorumperet, uberes lacrimarum rivos restringere
non valeret, monachorum se pedibus prostratus advolveret,
tradi sibi monachicum habitum inenarrabili desiderio
flagitaret. Monachi vero dum patris eius duritiam metuunt, conversioni
illius aditum pandere non presumunt. Honestus
autem, qui tunc Ravennę archiepiscopalem cathedram optinebat,
olim Classensis cęnobii abbas extiterat . Hunc ergo Romualdus
impiger adiit eique omne sui cordis desiderium patefecit.
Qui alacer factus castę concupiscentię exhortationis stimulos
addidit fratribusque ut eum suo collegio incunctanter asciscerent
|
1
5
10
15
20
|