Henricus Septimellensis: Elegia

Pag 32


Quod patior, pallor loquitur maciesque figurat;
indicat exsanguis turpiter alba cutis;
nam facies habitum mentis studiumque fatetur,
mensque quod intus agit nuntiat illa foris;
internique status liber est et pagina vultus;
exterior macies intus amara legit.
Heu miser, heu demens, heu cecus! Semina mundi
iratos animos in mea fata trahunt:
est mihi terra nocens, ignis gravis, unda nociva;
aer tristitia perfidiore nocet.
Sic mihi septenis nocet impia turba planetis:
quilibet in nostra morte planeta furit.
Saturnus falcem, fulmen fert Jupiter, arma
Mars, sol fervorem, dira venena Venus,
Mercurius virgam, cupidas fert Luna sagittas:
septem septena concitat arma cohors.
Quo fugiam, vel quid faciam? Mors undique claudit,
ne fugiam, cunctas imperiosa vias.
Ve michi, ve misero, ve prosperitate carenti!
Ve cui scire datur quicquid in orbe nocet!
Ex quo prima parens vetito ieiunia fregit,
nullus in hoc misero tam fuit orbe miser:
nec Titius lacerus, refugis nec Tantalus undis,
nec male qui rexit lora paterna puer.
Orbatus Niobes, Job vermes, sibila Cadmi,





75




80




85




90




95
Torna all'inizio