Henricus Septimellensis: Elegia

Pag 34


hec collata michi prosperitate vigent.
Ergo quis infelix patitur peiora? Quis ille
Tristanus qui me tristia plura tulit?
Obruor oceano, sevisque reverberor undis,
nesciet hinc reditum mersa carina suum.
Decidit in cautes incauta carina, procellas
sustinet innumeras invidiosa ratis.
Me si tanta pati natura volebat amara,
ponere debuerat perfidiore loco:
aut gelida Sithia, nimio vel solis in ortu,
aut ubi soligeris concidit ardor equis,
aut ubi perfidior quadrangulus orbis habetur,
vel quo perpetuum torrida zona calet,
aut aliquo peiore loco qui gente vacaret,
quo minus obprobrii cognita fama foret.
Dulcius est miseris aliena vivere terra
quam propria, male qua singula probra patent.
Malo meum sciri longinquis dedecus Indis
quam quos vicinos efficit ipse locus.
Hic inter notos sotios, miser, inter amicos,
quod nugor querula fertilitate, premor.
Omnibus invideo melioribus: invida semper
mens tantum rodi pro meliore solet.
Quot sub sole vigent, fateor me tot meliores:
sim licet Arturus, qualis habebor ero.
Omnibus invideo; nullus michi: mens dolet hinc quod
reciproca caret hinc transitione dolor.
Nam caret invidia miser, immo miserrimus ille
qui nimis omnimoda prosperitate caret.
Quid sim, quid fuerim, cuias, ubi, quid vocer, unde





100




105




110




115




120




125
Torna all'inizio