papa aliqua munera non mittebat, quia non erat certus quod
ad eum pervenire possemus. Insuper iveramus per loca valde periculosa,
propter Luthuanorum timorem, qui frequenter discurrunt
per vias a Polonia usque fere ad Tartaros, per quas transitum feceramus.
«Verumtamen de iis que habemus ad victum nostrum
de gratia Dei et domini nostri pape, sicut poterimus, honorabimus
eum». Et cum plura dedissemus eidem, non sufficerunt ei, nisi
per interpositas personas peteret plura, promittens quod faceret
nos duci honeste, si admitteremus petitionem ipsius; quod oportebat
nos facere, si volebamus vivere et mandatum domini pape
congrue ducere ad effectum.
<11>. Acceptis muneribus, duxerunt nos ad ordam sive ad tentorium
ipsius et fuimus instructi ut inclinaremus ter cum genu sinistro
ante ostium stationis, et caveremus attente ne pedem super
limen ostii poneremus; quod fecimus diligenter, quia sententia
mortis est super illos qui scienter limen stationis ducis alicuius conculcant.
Postquam intravimus, oportuit nos, coram duce et aliis
maioribus omnibus qui specialiter erant ad hoc advocati, dicere
flexis genibus ea que superius dixeramus. Obtulimus ei etiam litteras
domini pape. Sed quia noster interpres, quem de Kiovia dato pretio
duxeramus, non erat sufficiens ut per eum littere possent interpretari,
nec ad hoc aliquis alius idoneus habebatur, iccirco non
|
|