Expertis; genitrix, animos si cernat amicos,
       Ipsa aderit; nam pascit oves, pascitque iuvencos,
       Unde istas cumulamus opes. Ars fallere matrem
       Prima quidem pueris ! Fortune frusta vetuste,
       Preterea et terre salis altum infodit acervum,
       Quem cupido quondam pecori blandita latenter
       Miscuit et sapidas aspergine reddidit herbas;
       Insuper ad veteres ortos, umbrosaque Tempe,
       Saturnique domos, et que possedimus ultra
       (Lidius at nunc hospes habet) violentus ab alto
       Monte cadit rivus, qui, dum sua rura revisit,
       Impedit invalidam transverso gurgite matrem.
       Pons fuit hic, manibus sanctorum structus avorum,
       Tempus in hoc solidus; tacitos quo tramite fures,
       Qui gregibus pestem, silvis suprema parabant,
       Repperit argutus nocturno tempore pastor;
       Collaque sic meritis fregit. Tua dextera pontem
       Hunc (tibi nota loquor) tumidas effudit in undas,
       Dumque nocere michi properas, matrique tibique
       Et gregibus silvisque noces. Sed iurgia mitto.
       Hic nostram modo poscit opem; sine crimine quamvis,
       Non onerum partem tecum tolerare recuso.
Ap. Compulit in facinus tua longa superbia. Verum
       Cimba brevis fluvio est, habilis transire volenti;
       Rus breve trans fluvium superest; fortuna solutos
       Angustat, finesque locat quos fratribus olim
       Tam bene pacatis quam nos sumus. Arcta priorum,
       Arcta extremorum confinia; at inter utrumque
       Laxarunt sua rura senes. Audacia letos
       Non stabiles habet eventus: En omnia demum
       Ad primas rediere vias, forsque improba giro