Ad primum ergo dicendum, quod privatio ab eo non ponitur per se principium,
sed per accidens; nec in esse rei, sed in fieri tantum.
Ad aliud dicendum, quod secundum ipsum, primum principium agens et ultimus
finis reducuntur in idem numero, ut patet in 12 Metaph.: ubi ponit
quod primum principium movens movet ut desideratum ab omnibus. Forma
autem quae est pars rei non ponitur ab eo in idem numero incidere cum agente,
sed in idem specie vel similitudine: ex quo sequitur quod sit unum principium
primum extra rem, quod est agens et exemplar et finis; et duo quae sunt partes
rei, scilicet forma et materia, quae ab illo primo principio producuntur.
«Intelligendo amaret». Hic ponit quatuor, quae se secundum ordinem habent.
Intellectus enim secundum apprehensionem boni gignit amorem, amor autem
unit amato, et quodammodo illud suum esse facit possidendo. Et ex hac
coniunctione sequitur delectatio quae perficit rationem fruitionis. Cetera ex
praedictis manifesta sunt.
|
|