amentur; futuro amator tu amator ille, et pluraliter amemur amaminor 
amantor. 
De optativo. Optativo modo tempore praesenti et praeterito inperfecto 
utinam amarer amareris vel amarere amaretur,  et pluraliter utinam 
amaremur amaremini amarentur; praeterito perfecto et plusquamperfecto 
utinam amatus essem vel fuissem esses vel fuisses esset 
vel fuisset, et pluraliter utinam amati essemus vel fuissemus essetis 
vel fuissetis essent vel fuissent; futuro utinam amer ameris vel amere 
ametur, et pluraliter utinam amemur amemini amentur. 
De subiunctivo. Subiunctivo modo tempore praesenti cum amer 
ameris vel amere ametur, et pluraliter cum amemur amemini amentur; 
praeterito inperfecto cum amarer amareris vel amarere amaretur, 
et pluraliter cum amaremur amaremini amarentur; praeterito perfecto 
cum amatus sim vel fuerim sis vel fueris sit vel fuerit, et pluraliter 
cum amati simus vel fuerimus sitis vel fueritis sint vel fuerint; praeterito 
plusquamperfecto cum amatus essem vel fuissem esses vel fuisses 
esset vel fuisset, et pluraliter cum amati essemus vel fuissemus 
essetis vel fuissetis essent vel fuissent; futuro cum amatus ero vel fuero 
eris vel fueris erit vel fuerit, et pluraliter cum amati erimus vel fuerimus 
eritis vel fueritis erint vel fuerint. 
Infinitivo modo numeris et personis tempore praesenti et praeterito 
imperfecto amari, praeterito perfecto et plusquamperfecto amatum 
esse vel fuisse, futuro amatum iri. 
Quot participia trauntur ab hoc verbo passivo? Duo. Quae? Praeteriti 
temporis et futuri. Da praeteriti. Ut amatus. Da futuri. Ut amandus. 
Amatus unde formatur? Ab ultimo supino. Quo modo? Amatum 
amatu addita s fit amatus. Amandus unde? A genitivo sui praesentis 
participii. Quo modo? Amans amantis tis in dus fit amandus. 
Secunda coniugatio 
Verbum activum doceo doces docet et pluraliter docemus doceris 
docent; praeterito inperfecto docebam docebas docebat, et pluraliter 
docebamus docebatis docebant; praeterito perfecto docui docuisti 
docuit, et pluraliter docuimus docuistis docuerunt vel docuere; praeterito 
plusquamperfecto docueram docueras docuerat, et pluraliter docueramus 
docueratis docuerant; futuro docebo docebis docebit, et pluraliter 
docebimus docebitis docebunt. 
Da inperativo. Imperativo modo tempore praesenti ad secundam 
et tertiam personam doce doceat, et pluraliter doceamus docete doceant;
  |  
  |