44. Vnde dicatur exemplum. Dicitur autem exemplum
ab extra et amplo, eo quod sit extra amplum.
45. Facile namque de omnibus notitiam poteris habere,
si maiorum dicta uolueris diligenter notare. Verbi gratia,
ignoramus alicuius dictionis primam syllabam <utrum> longa
sit uel breuis. Ponamus exemplum alicuius actoris et in
scansione[m] pedum uideamus, quomodo actor eam posuerit.
Vt puta, si nescimus huius nominis uir[o] quanta sit prima,
quaeramus inde exemplum Virgilii. Dicit enim Arma uirumque
cano Troiae qui primus ab oris.
46. Assignatis itaque octo modis quibus syllabae quorundam
iudicio cognoscuntur, ab his, ut nonnullis placet,
compositionem, diminutionem et accentum remouemus et,
plurimorum sententia, uelut superflua his rationibus iudicamus.
/*
47. Omne namque simplex prius est suo composito.
Quod si uerum est, immo quia sine dubio uerum est nec falli
potest, habet omne simplex naturam longitudinis et breuitatis,
prius quam ad suum compositum perueniat. Nullum
quod prius est, cognoscitur per id quod posterius est. Syllaba
igitur non co < m > positione cognosci debet, sed sui
simplicis ratione, quoniam tanta manet in composito quanta
iudicatur in simplici.
48. Diminutio quoque nec non et accentus ideo a praedictis
superflua iudicantur, quoniam per se nullam certitudinem
faciunt, nisi regula uel actoritate cognoscantur.
Praedictorum igitur sententia prima syllaba quinque modis
cognoscitur: positione, ut arcus, uocali ante alteram uocalem,
ut beatus, diptongo, ut aurum, exemplo, ut Arma
uirumque cano , regula, sicut exposuimus.
49. De mediis sy11abis. Medias quoque syllabas quinque
modis cognoscimus, uidelicet positione, ut insulsus, uocali
|
420
425
430
435
440
445
|