Nam in eo rex et fratres simul requiescimus
Et per eum emundamur ab his, quę negleximus,
Eo quidem veniente fugit hostis pessimus.
CAP. XXXV.
Item ammonitio ad archiepiscopum.
PRIORUM vita presulum aureum vidit seculum,
Fructus pacis cum gaudio habens non sub modio
Sed palam coram omnibus foris et in domibus.
Nusquam erat turbatio, totum regebat ratio;
Quiescebant terrestria veluti cęlestia,
Devote stabant clerici ut chori angelici.
O tempora felicia sine doli malicia,
Sine sollicitudine, sine turpitudine,
Erroris absque nebula tota patrum secula.
Nobis aliter accidit, nam unusquisque aspicit,
Quantas patimur furias, quantas et iniurias.
Non potest penna scribere cunctas fraudes vipere.
Infernus totum vomuit, quod habet et quod potuit;
Turbavit terram, maria atque sanctuaria.
Ad quem debemus fugere, ausus est concutere,