dignitate perornatis sit votivum et solitum, quod, ubi facti potentiam deesse perspiciunt, ibi sinceri
affectus evidentiam agnoscere gratulentur.
II 15
Amicorum vera dilectio comprobatur et fructus amicitie tunc maxime capitur, cum amicorum alter
per alterum roboratur, et sicut argentum igne examinatum clarius elucescit, sic amicus in necessitate
probatus veracius commendatur.
II 16
Pulchra ut luna epistola prior et ut sol electa secunda de alto polo Iohannis ad imam Iordani vallem
maximis radiantes fulgoribus descenderunt, mentem intra, foris sensus totumque pariter habitaculum
immenso lumine perfundentes. Mens expavit, obstupuere sensus supervenientis excellentia
claritatis, moxque illapsi vehementia splendoris attoniti officiorum suorum organa suspenderunt.
Sed anima vel verius animella Iordani, avida semper lucis et ex innate dono virtutis libenter in preclaris
exultans, in tanti luminis aspersione gavisa, magnam exinde illustrationem accepit, apprehendens
affectuose iuxta sue capacitatis modulum de illius influente copia et penes se retinens studiose,
ut et ipsa de assumpti perspicuitate nitoris, etsi non sicut sidus fulgidum, ut candela saltem tenuis
possit aliis exiles radios ministrare. Sane instanter, amice, satagis, ut cara illa gemma iam dudum de
unca et tenaci Galgari manu meo ingenio prudenter evulsa, pro qua recenset adhuc ipse suspiria
innovatque dolores, thesauris tuis mea liberalitate iungatur. Ad hec anxia importunitate laboras,
investigans proverbia, metra tundens, modos adinveniens varios, formans cantus tamquam ille, qui
circa talia cunctis probior et prestantior comprobatur, cuius lingua eloquens mel destillat, fecunda
labia lac propinant et guttur intonans dulces personat melodias, cuiusque profecto eloquia vere sunt
cantica canticorum. Certe fateor, predilecte, quod vix est aliquis, quem tua verba melliflua non
mulcerent, quem tua erudita et elimata persuasio non attraheret, vixque cor adeo rigidum et stabile
invenitur, quod illud tuis votis tua blanda et modulata exhortatio non curvaret. Sed re vera meus
animus circa cupite et petite rei detentionem sic fixus et firmus habetur, quod nequaquam tuarum
frequentium petitionum impetitione confringitur nec aliquatenus tuis magicis incantationibus
commovetur, quin immo quo plures ob id preces congesseris, eo me fortius in hoc proposito solidabis,
quia, cum versutia possessoris illius eluserim olim sapienter ingenia, nolo penitus de re ipsa tua
vel alterius callida subtilitate deludi. Verumtamen cogitabo, si conveniens sit et dignum, ut pro
transmissis a te mihi tot oraculis deauratis, que prefero lapidibus pretiosis, gemmam unam in sede
aurea honorifice collocatam tibi de assueta et munifica largitate transmittam.
|
|