Stephanus de Sancto Georgio: Epistolae

Pag 26


commorantes, ad mensam nostram invitamus previa caritate, numquid
per hoc idem electus noster reputari debeat commensalis? Vel posito quod
per cotidiane familiaritatis accessum huiusmodi commensalitas ageretur,
in quo vestra per hoc iusticia lederetur? Numquid nos, reverende pater,
iusticiam vestram offendimus in hac parte? Vel numquid aut tante temeritatis,
aut tante potentie fore nos creditis, ut possimus aut velimus in
Romana curia iura pervertere? Porro, pater, etsi esset talis in nobis potentia,
temeritas non adesset! Unde igitur tanti constantia presulis, unde
tanti primatis et patris auctoritas sic subito ad relatus ambiguos, immo
malivolos, potuere pervinci, ut de antiquo vestro benivolo et amico talia
crederetis, vel sub dissimulatione credulitatis talem nobis faceret vestra
circumspecta sagacitas invectivam ut vestem apparere nuptialem invitationis
nostre sollempniis putaretis? Certe si possibilitas voluntatis
promptitudini responderet, libenter vestem huiusmodi vestiremus, ne
propter defectum vestis huiusmodi, Deo dante, de summi patrisfamilias,
cum veritas nos liberet ab obiectis, palatio expellemur? Prodeant, quesumus,
bone pastor, in publicum falsitatis huiusmodi relatores, prodeant littere
super talibus per nos misse. Sicque veritas in talibus apparebit, cum
non omni spiritui sit credendum, sed legitimis probationibus iudicandum.
Absit quoque ut nos ea que contra vos dicuntur in curia crederemus,
nisi ea conspiceremus legitime comprobata. Scitis enim quod cum alios
alii dampnent obloquiis et lacerent detractionum dentibus venenosis
nemo sine crimine vivit. Rogamus igitur paternitatem vestram attente, ut
decetero de nobis aliqua sinistra vestra credere nolit auctoritas, nisi ea
conspexerit legitimis amminiculis comprobata, cum intentionis nostre
semper extiterit et existat illa peragere iugiter, que nostri honoris et fame
continuum pro nostris viribus respiciant incrementum, si tamen vobis
placuerit nobis uti et de actibus nostris sapere, quod saltem veritatis, que
non querit angulos, puritas suadebit.

Torna all'inizio