Petrus Damiani: Opera poetica

Pag 64


LVII. AD PAENITENTIAM PROVOCAT.
Cum cruor execrescit, nemitorem uena requirit,
Vulnus et incolumen facit, affert plaga salutem.
Mens fluuidum generat, pia quod confessio purgat:
Sic animae sanguis per uenam profluit oris.
5 Egere, letifero uiolat quod uiscera tabo.
Esto uomax proprii salubri conamine morbi,
Vt mentis stomachus releuetur mole reatus.
LVIII. CVM IDEM SCRIPTVM BIS MITTITVR.
Iure notatur, idem qui saepe rescribit eidem.
Non tamen absurdum, cum res habet ipsa recursum,
Indiga uerborum dumsit geminatio rerum.
LIX. DE CRVCE.
Omnibus est una spes haec metuenda figura;
Cernite librata pretium pendere statera,
Quod mundum redimit, protoplasti debita soluit.
Crux est uita mihi, mors, inimice, tibi.
LX. ITEM DE SANCTA CRVCE DVODVS INVICEM INIMICIS.
Ecce rubet Christi crux sanguine tincta recenti;
Haec caelum terris confoederat, infima summis.
Haec iubet, in uobis ut lux oriatur amoris,
Litibus sedatis succedant oscula pacis.
LXI. CANTORIBVS ALTE CANENTIBVS.
Qui philomelinis depromitis organa fibris,
Intima uox cordis modulis bene concinat oris.

Torna all'inizio