IX 12
Iniuriatur memorie frequenter oblivio, et longinquitate sepe fit temporis, quod res clara presentibus
redditur obscura futuris, et sic interdum recisa repullulant, suscitantur sopita et sepulta resurgunt.
Unde adversus oblivionis dispendium de scripture suffragio prudentium cautela providit, presertim
in illis, que post litium sumptus, post iudiciorum strepitus ad metam producta sententie iudiciali
calculo terminantur. Hinc est, quod sententiam, quam inter ecclesiam Ravennatensem et commune
Cervie tulimus, fidei scripture duximus committendam, facientes eandem presenti pagina annotari
et nostri sigilli impressione muniri, cuius tenor talis est etc. Sane, dum petitionum expressione quorundam
litigantium verba tenuimus, rusticitatem sermonis forsan incurrisse videmur. Maluimus
tamen verbis incultis, sed intellectui regionis accommodis petentium affectum exprimere, quam sub
locutionis ornatu intellectum ingerere partium sensibus alienum.
IX 13
Inter assiduas curas et immensas sollicitudines, que ministerio apostolice sedis incumbunt, de salubri
statu catholicorum orbis terre regum et principum sollicite cogitare nos convenit, ut in regnis
eorum vigeat tranquille beatitudo quietis et solide pacis gratia nutriatur, ne in illis dissentionis turbine
fluctuante animisque populorum circa exercitium guerrarum intentis ac emergentibus exinde
corporum animarumque dispendiis fidelium tepescat devotio et cultus fidei Christiane lentescat.
Verum licet ad singulas regiones sub eiusdem professione fidei constitutas mentis nostre intuitum
diffundimus, tamen de statu regni Dacie tanto nimirum ferventius excitamur, quanto illud in ecclesie
Romane devotione semper ferventius perstitit et sine interruptione persistit. Cum igitur ab olim
peccatis exigentibus in eodem regno diversarum et grandium turbationum tempestas emerserit et ex
eis carissimus in Christo filius noster .., eiusdem regni rex illustris, multiplicium vexationum iugiter
detrahatur angustiis, ac ecclesiis et personis ecclesiasticis dicti regni gravia multipliciter immineant
detrimenta, nec non quamplurium horrendorum excessuum fuerit per hoc idem regnum enormitate
respersum, expedit, quod ad reformationem status eiusdem apostolice partes auctoritatis plenis et
efficacibus studiis exponantur. Quare de creditis tibi dono celesti virtutibus plenam in Domino
fiduciam obtinentes, cum scias et possis per tue circumspectionis industriam succensas odiorum
flammas extinguere ac in gentilium cordibus veritatis spiritum suscitare, discretioni tue per apostolica
scripta mandamus, quatenus ad ea, que sunt pacis et concordie, pro reformatione pacifici status
eorundem regis et regni operationes tuas tamquam vir sermone potens et opere virtuosus efficaciter
interponas, statuens et ordinans circa hec ea, que ad eorundem regis et regni statum prosperum et
tranquillum videris pertinere, ita quod huiusmodi fomitibus odiorum extinctis in locum pristinum
pax et concordia, Deo propitio, restaurentur, cumque in commisso tibi legationis officio eo salubrius
et utilius proficere valeas, quo maiori tranquillitate fruetur status composite regionis, et de sollicitudine,
quam circa hec duxeris adhibenda, possis dignis in Domino laudibus commendari. Ut autem
in protectione et auxilio dicti regis adsit tibi favoris apostolici promptitudo, volumus et simili
tibi auctoritate mandamus, quatenus non permittas ipsum in suis perturbari iuribus vel offendi, et
|
|