XLIX. De iuuene et Thaide.
Arte sua Thais iuuenes irretit: amorem
Fingit et ex ficto fructus amore uenit.
A multis fert multa procis; ex omnibus unum
Eligit, huic ueri spondet amoris opes.
«Sum tua sisque meus cupio; plus omnibus unum
Te uolo, sed nolo munus habere tuum».
Percipit ille dolos et reddit qualia sumpsit:
«Sis mea simque tuus. Nos decet equus amor;
Viuere non uellem nisi mecum uiuere uelles:
Tu mihi sola salus, tu mihi sola quies;
Sed falli timeo, quia me tua lingua fefellit.
Preteriti ratio scire futura facit.
Vitat auis taxum quam, gustu teste, probauit.
Fallere uult hodie, si qua fefellit heri».
Thaida si quis amat, sua, non se, credat amari:
Thais amore caret, munus amantis amat.
|
|