destituti a me dependent filo tenuissimo et utinam votiva consolacione
premissa, quandocumque omnium conditori placuerit, feliciter succidendo. Ecce,
vir angelice et mitis naturaliter ac benigne, qui etiam remotis ac proximis
affectum affabilem et utilem liberaliter exhibetis quique perspicaci virtute precellentis
ingenii mei formam cordis inspicitis tot iaculis vulnerati, solerter
attendite et videte clementer, si aliquis dolor assimilis mei sit immensitati
doloris, qui sub tantorum decursu temporum et angustioso cumulo laudabilium
meritorum nichil aliud assecutus inspicior, nisi quod nimia sum attenuatus
macie debilisque corde, indigencia pressus, mente fluctuans et in anima
vix respirans. Nullo de hiis, quos michi linea consanguinitatis vel affectio
familiaritatis astringit, per meum assecuto subsidium, unde delectabilis
vite suscipiat incrementum, sicut et quidam alii, in quorum diviciis superfluis
et indignis excessum paciencie supernus arbiter, si dici liceat, habere dignoscitur,
ita quod ipsorum aliquis sine scala virtutum seu gradibus meritorum
plus in bonis obtinere conspicitur, quam vir laborum et dolorum
cum omnibus de sua humili ac devota progenie cernatur non sine quodam
pio gemitu et amministracione digna quam plurimum possidere. Quid plura?
Multifarie multisque modis votum mei cordis exposui vestre suavissime pietati.
Vos itaque illud tali, si placet, aspergatis oleo et foveatis unguento, de quo
sibi remedium, vobis autem cum famose laudis preconiis perveniat premium
perpetue claritatis. Fine autem dato presentibus supervenit R. de Baro interna
michi sinceritate dilectus, cuius audito consilio et vestro beneplacito intellecto,
duxi presentibus propter noctis instanciam veloci spiritu annectendum
quod, studio deliberacionis omisso et posita in abditis propria voluntate,
anxie neccessitatis mee causam in sinu caritatis vestre constituo, humili suplicacione
deposcens, ut in tutiori et blandiori portu, quem videretis, naufragi
Iohannis angustie consulatis. Reliqua, si placet, ex ore redeuntis accipite, qui
tam perfecte se vestris conformat moribus et exemplis, quod ipse in meorum
effusione gemituum ac expressione votorum in triplo magis vacavit visui,
quam auditui vel sermoni, tanta exinde michi leticia succedente, sicut quando
manu commoti cordis ultrice promptissima everto humilium capillorum ordinem
vel pilos innoxios disgrego ciliorum, ut miris vestrorum dictaminum speculis
aliqua reddar idemptitate conformis.
|
|