contentus alienę salutis curam omnino postponat. Post quam
videlicet cogitationem tantus animum eius terror invasit,
ut si in eo quod mente concęperat obstinate persisteret, periturum
se dampnandumque divino iudicio nullatenus dubitaret. Monachi
autem compotes diu desideratę ultionis effecti et quasi proiecto
gravi onere levigati, hoc quod in Dei famulum egerant multis
inter se laudibus efferunt et in inmoderatum ludum atque cachinnum
se lętitia lenocinante resolvunt; deinde etiam, ut tanti
gaudii solemnitatem quodammodo iocundissimam faciant, sumptuosas
deliciarum copias sibi ad convivium parant. Erat vero tunc
hyems, quę non solum vicissitudini temporum, sed frigidis
quoque eorum mentibus aptissime congruebat. Unus autem ex
eis, qui in beatissimum Christi militem sevior fuerat, mel
adquirere unde mulsum epulantibus faceret satagebat. Cumque
Sapin fluvium hoc studio transmearet, offendentibus in plancas
pedibus, subito de ponte deicitur, et fluviali voragine
funditus absorbente raptatus extinguitur: iusto videlicet Dei
iudicio, ut turbida illum aqua satiaret ad mortem, qui in eo
quod flere debuerat mellis dulcedinem ad vitę concupierat voluptatem.
Nocte vero, dum omnes ex more quiescerent, descendente
crebra nivium multitudine, repente tota communis ędificii super
eos fabrica corruit et alteri caput, alii brachia, alii crura vel quęlibet
alia membra contrivit. Uni etiam eorum oculus evulsus
est, et merito divisionem corporeę lucis pertulit, qui divisus a proximo,
|
1
5
10
15
20
|