sine bello in dedicionem accepit. Gildo in Affricam rediens strangulatus interiit. Maselçer superbia
tumens ecclesiam Dei temerarie ausus est; nam quosdam inde extraxit, de quo sacrificio punitus
est. Radagaysus rex Gothorum cum CC milibus Gothis repentino inundavit impetu. Invadit ilico
Romam, clamatur a cunctis se hec ideo perpeti, quod neglexerint sacra deorum, blasphematur Christus.
Sed non sinit Deus suam potenciam minorem infidelium virtute videri. Capitur Radagaysus et tanta
Gothorum multitudo in monte Fesulano, quod singuli singulis aureis venderentur Archadius autem
cum ab oratione rediret, Theodosium filium relinquens, Constantinopolim moritur. Cuius temporibus
Anastasius papa, post Anastasium Innocencius papa. Anastasius Achatium hereticum voluit occulte
revocare, et percussus ab angelo interiit. [Et si vis aliud invenire de gestis, que
fuerunt eodem tempore, recurre ad cronicas Syricii pape I. et Anastasii pape I,
et invenies].
LIII. De Honorio cum Theodosio filio fratris sui Archadii.
Anno Domini CCCCX. Honorius cum Theodosio filio fratris sui Archadii regnavit an. XV.
Honorius circa inicia imperii sui Romanis bellum gladiatorum interdixit. Contra quem Gothi armantur
et Alarico duce an[no] ab urbe Roma condita MCLXIIII. Romam invadunt, ex parte incendunt, et
a sexto die, quo ingressus fuerat, depredata Urbe fuit egressus. Ecce igitur altera Babilon. Sicut
enim Babilon post MCLXIIII anno a sui conditione vastata est a Medis et ab Arbace rege ipsorum,
sic post totidem an. a sui conditione Roma guastatur a Gothis et ab Alarico rege ipsorum, precepto
prius dato, ut quantum possent a sanguine temperarent; et si quis in sacra loca, presertim sanctorum
Petri et Pauli basilicas intraret, securus maneret. Tunc Alarico defuncto Athaulphum regem constituentes
Gothi Romam redeunt, ut, si qui residui fuerat, more locustarum erodant, auferentes
inde Placidiam, quam sibi Athaulphus duxit uxorem. Interrea Stilico, qui fuerat tutor Honorii, ut
filium substitueret in imperio, Suevos, Alanos, Guandalos, Burgundiones ad arma commovit. Quo
cognito pater et filius occiduntur. Constantinus etiam tyrrannus, in Britania imperator electus, misit in
Yspaniam filium Constantem nomine. Contra quem Honorius Constancium comitem strenuum et bellicosum
misit ad Gallias, qui Constantinum apud Arelatem occidit; filius etiam Constans apud Viennam
peremptus est. Athaulphus preterrea Gothorum imperator effectus a Constantio capitur. Hos
et multos alios tyrrannos Honorius industria Constancii superavit. Itaque Gualia rex Gothorum effectus
Placidiam honeste servatam fratri restituit et pacem cum eo fecit. Quam Honorius Constancio dedit
uxorem, de qua genuit Valentinianum; preterrea in consortem suscepit imperii. Sed evolutis VI
mensibus mortuus est. Post hec Honorius exercitum in Britaniam misit ad defendendum eam a Scotis
et Pictis. Similiter et in Yspanias ad defendendum eos a Guandalis et Alanis. Placida vero vidua
a fratre Honorio repulsa ivit in Orientem cum filiis Honorio et Valentiniano, que a Theodosio
Archadii filio honeste recepta est. Honorius autem, cum regnasset cum patre an. II et cum fratre
an. XIII et cum nepote XV, pacatam relinquens Urbem, apud Romam moritur et iuxta martyrium
Petri apostoli sepellitur; cui soboles nulla remansit. Licet enim duas Stilliconis filias, unam post
alteram, habuisset, Dei tamen iudicio virgines decesserunt. Quo mortuo quidam Iohannes invasit imperium,
fultus auxilio Casticii magistri milicie et Actii. [Et si vis aliud invenire de gestis,
que fuerunt eodem tempore, recurre ad cronicas Çosimi pape I. et Innocencii
pape I]. Cuius tempore sedit Rome Çosimus, post eum successit Bonifacius papa, post
Bonifacium Celestinus papa.
LIIII. De Theodosio imperatore.
Anno Domini CCCCXXVI. Theodosius apud Romanos regnavit an XXV. Hic usque adeo fuit
sapiens, quod inter confabulantes experimentum omnium videretur habere causarum, usque adeo paciens
et clemens, ut nullum se ledentium morti subiceret, dicens: Utinam ad vitam possem mortuos revocare; |
|