quam si, fratres carissimi, per lectionis amice dulcedinem, in libra
recte cogitationis appenditis et fidem mittentis et meritum ad iusti fabricam
reducentes examinis eius dilectionis exeperimenta pensatis, in Aquinatum
pontifice mortuo vivum Litterensem dolere videbitis, et, ut pars
ab universo non discrepet, quam, corporis vestri membrum, ad pontificale
promovit, licet immeritum, pietas superna fastigium vobis ardenter
copari cognoscetis. Dolemus siquidem vos amicos et fratres in Christo,
mortis iudicio dictante sententiam, capite diminutos, dolemus tam constantem
et utilem successorem inconstanter amisisse constantium, sed
multo crudelius Aquinatem ploramus ecclesiam tanti viri regimine viduatam,
qui corpus pro sponsa ponens et animam, velut Martha sollicitus,
dum prefuit profuit et prefectus ad regimen gregem sibi creditum fideliter
gubernando refecit. Ipse siquidem, pro sponse rebus augendis et dotibus
studiosus et pervigil negotia tribuens diurna laboribus et nocturne
quietis otia vigilando consumens donec dies ultima, que ipsum primo
quiescere docuit, labori finem imposuit, non quievit, vos igitur fratres in
Domino, quos tam comodo, tam oculato capite nature decapitavit humanitas,
de calamo tenui nudum sumentes in scribentis oblatione consilium,
in pastore perdito quid sit pastor adiscite, ambitiose voluntatis audaciam
modestie freno compescite, ne vos pervertat motus vel impetus, sed infra
claustra pectoris deliberate subtiliter, quid cure sit cuiuslibet, quid expediat
ecclesie viduate ipsius amplexibus, que viduitatis exui clamide clamitat
de novi sponsi concordia vestra provisio comunicata provideat, qui vite
sollertis exemplo predecessoris acta redoleat, qui qualitate temporis diligenter
attenta cautus et providus ad omnem ventum fiducie mantello se
muniat, qui in dominante sit subditus, in pastore sit agnus, in patre sit
filius, in remissore sit asper, in asperitate flexibilis, in flexibilitate sit rigidus,
in rigiditate sit patiens, in patientia sit humanus.
|
|