Henricus Septimellensis: Elegia

Pag 90


Fermentat claros numerosa pecunia mores,
que tibi si fuerit hospes, et hostis ego.
Moribus excultus, sincerus mente, modestus
actibus, exemplum voce, rigore gravis.
Dura, modesta, probis; patiens, maturus, abundans:
perfer, ama, tribuas; mente, vigore, manu.
Contra ventosas rabies et fulminis ictus
plus quercu solida lenis arundo potest.
Prevalet in cunctis discreta modestia rebus,
qua sine virtutum grande peribit opus:
nam pravis dare, nil aliud quam prava fovere;
unde probis tantum debet adesse manus.
Sint licet obscuri, ne spernas corporis artus,
in quibus ingenium plus brevitate potest.
Lampadibus templum ditans, dulcore palatum,
est brevis et fructu duplice servit apis.
Est brevis accipiter, volucrum tamen obruit agmen,
et fugat elatum vipera parva bovem.
Sit tibi perpetuum spolians derisio dentes
hostis, et insidie et dolus illud idem.
Discretus, sapiens, urbanus, largus, honorus,
providus, intentus, strenuus esto, vigil.
Scripta legens veterum, rigidum sectare Catonem,
morigerum Senecam, pacificumque Probum;
Dulichium, Adrastum, Ciceronem, Nestora, Titum:
pectore, consilio, more, loquendo, manu.
Indue virtutum trabeam, mentemque trutanam
exue, quere honum, despiciasque malum.
Non Ypocras, non ipse suis Podalirius herbis,
non (licet ingenium fundat Apollo suum)
omnia verbosis memorent medicamina linguis;
que si temptarem singula, tempus abit.
Et michi Secaneos, ubi nostra palatia, muros
(sic stat propositum mentis) adire libet.





185




190




195




200




205




210



Torna all'inizio