et alios catholicae fidei zelatores, ii,
qui iurisdictionem ibidem habuerint ad inquisitorum,
et aliorum catholicorum virorum insinuationem,
eos capere teneantur, et eos captos
arctius custodire, donec per censuram Ecclesiasticam
damnatos, damnabili morte perimant,
qui fidei sacramenta, et gloriam aeternae vitae
damnabant. Simili quoque poena plecti censemus
omnes, quos ad fovendum haereticorum
errores callidus hostis suscitat advocatos,
vel parat illicitos defensores maxime cum
idem facinus, quos inquinat, aequat,
nisi monitione praemissa destiterint, et eorum
vitae duxerint consulendum. Eos praeterea,
qui convicti in uno loco de haeresi ad alia loca
se transferunt, ut cautius possint effundere virus
haereticae pravitatis, debitam censemus subire
vindictam: ut super hoc, per viros ab eodem
errore conversos ad fidem, nec non
per alios, qui eos de haeresi convicerunt, quod
in hoc casu concedimus licite faciendum,
evidens testimonium habeatur. Item mortis
sententiae ducimus adiiciendos, si quos haereticorum
ad judicium tractos, in extremo vitae periculo,
haeresim adiurantes, postmodum de falso
iuramento constiterit, convinci, et de fide
mentita eos contigerit ejusdem morbi
spontaneam incurrere recidivam, ut sibi
damnabilius iniquitas sit mentita, et poenam
debitam mendacium non evadat. Omne insuper
|
|