: Chronica monasterii Sancti Michaelis Clusini

966


XIV. Emensis igitur longioris viae spatiis cum boni desiderii plenus una cum uxore
suisque Segusiam venisset et in familiari sibique bene nota domo cum vetere amico
hospitatus esset, ab eodem hospite causa familiaritatis diligenter coepit inquiri, qualiter
cursum explesset itineris sui. Seriatim cuncta retulit et universae rei, quam praefati
sumus, mirabilem notitiam dedit. Attonitus hospes tanti stupore miraculi simulque laudibus
diutius immoratus omnipotentissimae misericordiae Domilli dixit ad eum: "O domine Hugo,
si desideras boni voti compos existere, nulli alii melius post gratiam principis apostolorum,
quam principi caelestis exercitus archangelo Michaeli te decet coenobium construere,
ut dimissis omnibus peccatis tuis in diet exitus tui de hoc exilio animae tuae iste sit
ut ereptor et Petrus receptor." Simul etiam locum praefatum, quoniam proximus, videlicet
duodecim milibus esset, ostendens et praefatorum miraculorum nobilissimam narrationem
prosequens animos viri iam dudum ad id intentos exhortationis bonae scintillis accendit;
atque sic tandem et verba salutis et diem, quo fessi venerant, nox subsequens clausit.
Adest archangelus per visionem soporatis utrisque coniugibus et eadem specie eisdemque
verbis conspicitur et auditur a duobus. Hortatur et imperat, ut in loco, quem hospes
designaverat, totius consilii vires figat et absque omni dubitatione monasterium fabricans
animae suae caeleste se construere palatium non diffidat. Vir post revelationem prior
evigilat, et dum uxori Isengardae nomine totius tenorem visionis narrat, postquam et
ipsa retulit suae concordiam visionis, otior stratu se proripit et hospitibus sciscitatis,
quomodo melius ad effectum res ducatur, sagaciter consilium quaerit. Tunc uxor hospitis
Eva, melior consiliis Evae prioris, verborum, quae sero contulerant " nam his ipsa plurimum
Institerat " narrationem archangeli monitis corroboratam gavisa una cum viro, quantis
valet ingeniis, omnes directos aditus incipiendae finiendaeque rei perquirit, tandemque
simul conferentibus sani vena consilii a fonte sapientiae patris processit, qui in evangelio
sius promittit fidelibus dicens: "Ubi duo vel tres congregati fuerint in nomine meo, ibi
sum in medio eorum".
XV. Igitur levaturi tanti molem palatii Hugo et uxor eius omnibus modis harenam
nocituram prudenter explorant et eam obstruere felici conamine parant, ut supra firmam
petram secure fundamentum nunquam casurum iaciant. Ascensi ergo diluculo vehiculis
Hardoini marchionis curiam, quae tredecim tantum milibus in castro Avilliano tunc
aberat, celeriter adeunt eumque ibi cum uxore nichilominus nutu divinitatis, ne diutius
fatigentur, inveniunt. Nobiles et elegantis habitudinis peregrini ex cismontanis partibus
advenisse principi nuntiantur moxque ab eo, sicuti nobilibus mos quodammodo naturaliter
inest, si boni sunt, honorifice suscipiuntur. Adventus causas exponunt et licentiam construendi
coenobii in memorato multotiens loco petunt, ea videlicet ratione, ut gloriosus
marchio, quantum vellet auri vel argenti, mulorum ceterorumque vehiculorum, quae
adduxerant, optimam copiam benigne reciperet et locum ab omni sua proheredumque
suorum saeculari potestate scripto iudiciali solveret, quatinus in posterum Deo inibi servituris
a cunctis, quae saeculi potestatibus vel ex debito vel ex terrore fiunt, expedita
libertas condicionibus esset. Liberalissimus princeps libenter annuit et in primis gratis,
quae petebantur, exequi volens, postmodum saniori consilio precium, quod iustum visum
est, benigne recepit, ut et evangelico exemplo, quemadmodum de pretio Domini emptus
est ager in sepulturam peregrinorum, monachis saeculo morituris in eodem loco pretio
vitalis sepultura proveniret et futuris temporibus refragandae coenobii libertatis occasio

Torna all'inizio