accusationibus audacter insisterent, dicens ob id ipsum eos efficacissime
regis posse gratiam promereri, et siquidem eos vinci
contingeret, nichil mali passuros cum regis ipsius causam agere
viderentur. Tantaque iam urbem rabies et furor incesserat, ut quisquis
adversus quempiam vetus odium exercebat, vel cum alio
forte litigans in verborum proruperat contumeliam, statim ad
gayti Martini pretorium convolabat, qui semper ad huiusmodi
suscipiendas actiones paratissimus, omnibus sui copiam faciebat,
his de rebus maxime cogniturus. Eorum autem quos vinci contigerat,
alios videntibus Sarracenis et illudentibus suspendebat,
alios diuturnis cesos verberibus, diversis afficiebat tormentis, et
in hiis accusationibus admictendis summam diligentiam adhibebat;
sed cum in campum pugnaturi descenderent, sua parum interesse
censebat uter eorum victoria potiretur, dum fratris mortem
posset in altero vindicare. At, ubi iam continuis malis et
penarum atrocitate perterritis civibus, rarus procedebat accusator
qui monomachie vellet subire discrimen, placuit mulierum quoque,
non solum honestarum et que integre erant opinionis, verum impudicarum
etiam et infamium delationes admictere; statuitque
servos nichilominus et ancillas super huiusmodi licite postulare.
Quorum sepe suggestionibus vice probationum admissis, multorum
quidem et opinionem lesit, et fortunam exhausit, et corpora
penis affecit.
Interea rex, totius Apulie rebus se datis tumultuque composito,
Salernum accessit. Cuius adventu precognito, maxima
pars eorum qui dissensionis principes fuerant, quos Salernitani
capiturinos appellant, fugerunt eo quod comitibus Marioque
|
1
5
10
15
20
25
|