maripahis, filius quondam Vosonis, per hunc brevilegium disponere
previdi, ut iustum Dei iudicium morte michi || evenerit, volo
ut in monasterio Beati Benedicti, situm castro Casino, eveniat
inclitam curtem meam, quam habeo in macle Macie, finibus Apulee;
et in monasterio Sancte Sophie, situs hanc Beneventi civitatem,
eveniat inclitam curtem meam, quam habeo in Bentecano:
predicte curtes cum omnibus suis pertinenciis, excepto servos et
ancillas; de re vero, que fuit quondam Iohannis germani nostri,
et inde disposuit, ut sorte eius, quantum ei a me et a germanis
meis in Cameriano evenit; et media curte mea in Aquiluni; et
medietate de ipsa sorte ipsius Iohannis Lucanca, in que mihi ab
Audone germano meo in sorte evenire debuit; quam et integra
sorte eius in Ficiniano; et in Tribiliano; seu et medietatem de
sorte eius in Paterno; et medietatem de sorte eius in Cupuli. de
hec omnia, que fuerunt predicti Iohannis, si filii mei voluerint ipsi
emere, dent per sacerdotes pro anima ipsius Iohannis iustum precium,
et rem ipsam ipsi habeant; si vero noluerint, res ipsa in integrum
in Sancti Vincencii monasterio, situs super fluvio Vulturno,
eveniant. de substancia vero, quam habeo in finibus Lacinianenses,
que mihi pertinet de Tassilone et Benedictus, volo ut ipse filie
20 Tassilonis habeant suam porcionem de omnibus rebus genitoris
sui de mobilibus et de immobilibus, de servis atque ancillis, et de
omnibus peculiis; reliqua res, que remanserit de ipsius Tassilonis
substancia, si filii mei voluerint emere, habeant sibi rem ipsam, et
precium quod valuerit dent per sacerdotes pro anima ipsius Tassilonis;
servi vero vel ancille, quantum eiusque Tassilonis fuerint
porciones, vadant pro eius anima soluti et liberi cum suis cespitibus;
|
|