IN SECUNDUM SENTENTIARUM, DISTINCTIO 19
DIVISIO TEXTUS
Determinata superius institutione humanae naturae quantum ad utrumque
sexum, hic prosequitur conditiones naturae institutae quantum ad primum
statum sui. Dividitur autem in partes duas: in prima determinat ea quae pertinent
ad conservationem individui in esse per immortalitatem; in secunda ea quae
pertinent etiam ad multiplicationem speciei per generationem, 20 dist., ibi:
«Post haec videndum est qualiter primi parentes, si non peccassent, filios procreassent».
Prima in duas: in prima ostendit immortalitatem hominis quantum
ad primum statum; in secunda inquirit causam ac modum eius, ibi: «Solet hic
quaeri, cum homo primus mortale et immortale corpus habuerit, utrum ex conditione
naturae habuerit utrumque, an alterum beneficium esset gratiae». Circa
primum tria facit: primo manifestat intentionem; secundo proponit hominis
immortalitatem, ibi: «Primus ergo homo secundum naturam corporis terreni
immortalis fuit quodammodo»; tertio manifestat differentiam illius primi status
ad duos status sequentes, ibi: «In primo statu fuit corpus hominis animale».
«Solet hic quaeri». Hic inquirit causam immortalitatis, et modum, utrum scilicet
esset per gratiam, vel per naturam; et circa hoc tria facit: primo movet
quaestionem; secundo determinat eam ex verbis Augustini, ibi: «Ad quod dici
potest»; tertio inducit quorumdam disceptationem super hac determinatione,
ibi: «Propter hoc aliqui dicunt quod nisi illo ligno vitae uteretur, non semper
viveret, quia peccaret». Et circa hoc duo facit: primo ponit quorumdam opinionem,
qui simpliciter dictae determinationi adhaerent, dicentes, solam gratiam
esse causam immortalitatis; secundo obiicit in contrarium, et ponit contrariam
opinionem, ibi: «Sed adhuc quaeritur». Et circa hoc tria facit: primo ponit
obiectionem contra primam opinionem; secundo ex hoc inducit opinionem contrariam,
ibi: «Aliqui dicunt quod si non fuisset ei praeceptum vesci illo ligno, et
sic aliis, non illo, vesceretur, viveret semper»; tertio ponit quaedam verba
Augustini ex quibus secunda opinio firmamentum habere videtur, ibi: «De hac
vero hominis immortalitate qualis fuerit, Augustinus... sic ait». Ubi prius verba
Augustini ponit, qualitatem potentiae immortalitatis exprimentia; secundo ex
his concludit secundam opinionem, ad quam firmandam aliam auctoritatem
Augustini inducit, ibi: «Ideo alii dicunt, quod immortalitatem de natura
habebat».
|
|