Si autem nominet vel proponat aliquam efficacem, tunc
datur ei peremptorius terminus ad omnes dilatorias et declinatorias
proponendas.
Exhibitis excepcionibus rei, datur terminus ad replicandum.
et ex evidenti causa, si negocium arduum est,
exhibitis replicacionibus actoris ad reum, iterum datur
alius actori ad replicandum.
Sic conmuniter datis excepcionibus et replicacionibus,
iudex dat eis terminum ad audiendum interloqui
super ipsis.
Lata interlocutoria pro actore, reus litem contestari
conpellitur, et iurare de calumpnia.
Quo facto iudex statim utrique parti dat terminum ad
ponendum. et si negocium magnum est, iterum post illum
dat alium terminum peremptorium ad proponendum.
Posicionibus hinc inde factis, secundum modum curie
romane datur hinc inde copia, ut partes deliberare
possint super responsionibus faciendis. Bononie vero et in
pluribus aliis locis ubi fui non datur parti copia posicionum
ab adversa parte datarum, set tantum advocato
partis per iudicem ostenditur, ut videat si est ibi aliqua
contraria inplicita, vel inpertinens cui non debeat
responderi.
Et prefigitur terminus ad respondendum ad posiciones.
Responsionibus subsecutis, prefigitur terminus ad dandum
articulos, sicut de posicionibus dixi. videlicet si
negocium non est magnum, unus terminus tantum. si
negocium magnum est, datur primus pro prima dilacione,
secundus postea pro omnibus et peremptorius.
Approbatis articulis, si testes ibi recipi debeant, vel
si articuli debeant per instrumenta probari, statim prefigitur
terminus ad probandum.
|
|