XI. De asino et apro.  
Audet asellus aprum risu temptare proteruo, 
Audet iners forti dicere: «Frater, aue». 
Vibrat aper pro uoce caput: nam uerba superbit 
Reddere, sed dentem uix tenet ira trucem. 
Sus tamen ista mouet: «Vilem dens nobilis escam 
Spernit; desidia tutus es ipse tua». 
Non debet stolido ledi prudentia risu, 
Nec stolidus doctum debet adire iocis.
  |  
  |