et nil juris habere in his, quae postutabat coram
Imperatore justis assertionibus et privilegiis
antiquis Ludovici, Caroli, Berengarii,
comprobans; etiam privilegium ab eodem
Imperatore libertatis, munitionis contra ipsum
Episcopum Pinnensem, et contra omnes, qui
idem Monasterium, et ea, quae ad illud pertinent,
conturbare niterentur suscepit: quod
ita se habet.
PRAECEPTUM
Adelberti Regis de libertate Monasterii contra
Pinnensem Episcopum.
“ In nomine Domini Dei aeterni, Adelbertus
gratia Dei Rex. Omnium Fidelium
Sanctae Dei Ecclesiae praesentium scilicet ac
futurorum notum esse volumus sagacitati,
qualiter Ildericus Abbas Sancti Monasterii
constructi in honore Sanctae et Individuae
Trinitatis venit ad nos in praesentia nostrorum
Fidelium proclamans, quod Joannes
Episcopus Sanctae Pinnensis Ecelesiae quaereret
ei consuetudinem quandam, videlicet,
ut Clerus ipsius Monasterii ab ipso consecrari
deberet, et scriptionem aliquam de
rebus praedicti Monasterii sine suo consultu
facere non posset. Nobis autem inquirentibus,
si rectu foret quod ipse praedictus
Abbas quaerebat, ostendit nobis qualiter
divae memoriae Ludovicus Imperator Augustus
per praecepti paginam concessit praedicto
Monasterio, quatenus nullus Pontifex
aliquam consuetudinem in eo mittere tentet.
His auditis, Episcopum praedictum advocare
jussimus, diligenter illum inquirentes
qua ratione aliquam consuetudinem de praedicto
Monasterio quaereret. Qui respondens
scriptum a praefato Imperatore suam Ecclesiam
recepisse dixit, quod ostendere jussimus,
ut ex utroque veritatis norma dignosceretur.
Duobus igitur diebus illum expectantes,
suum scriptum videre nequimus,
unde nobis visum est illum mentiri, et idcirco
hunc bundburdum scribere jubentes,
praecepimus, ut nullus Pontifex aliquam
consuetudinem, vel functionem de
ipsa Abbatia exigat, et ipsam in statu suo
liberam permanere jubemus, sicuti praefatus
Imperator praecepti sui pagina permanere
concessit. Si quis hunc bundburdum infringere
tentaverit, sciat se compositurum auri
libras centum medietatem praedictae Abbatiae,
et medietatem Camerae nostrae. Quod
ut verius credatur, diligentiusque inconvulse
ab omnibus observetur, annulo nostro
jussimus insigniri.
Amicus Diaconus jussu regito recognovi.
Data sexto Calendas Junii, Regnantibus
Domno Berengario et Adelberto Regibus
anno decimo. Actum in Comitatu Senogalliae. ”
His ita peractis idem Abbas intentus ad restaurationem
Monasterii, cum ad profectum
ejusdem noctuque dieque desudaret, et ob
merita Beati Clementis Deum adiutorem sibi esse
cognosceret, finitis decem et novem annis in
regimine migravit ex corpore.
|
|