Carmina vatis ames, Erato, per compita clames
quod tibi sum carus ceu tua dextra manus.
Simia ventris onus natis solvendo duobus,
quos pariter fudit, dispare lege nutrit.
[Una natorum concepta sorte duorum
nutrit dispariter, quos peperit pariter.]
Maiorem sprevit, sed in ora minoris adhaesit;
plus satis iste placet, spretus et ille iacet.
Displicet hic menti, minor est sua cura parenti;
cumque minore vacat, quem prius odit, amat.
Cum fugeret centum venantum tela sequentum,
in collo posuit perdere quem voluit,
sed quem dilexit super hispida brachia vexit:
mox liquit carum pressa timore canum.
Alter colla tenet, tergo fugientis inhaeret;
hunc, quamvis nolit, mater amando colit.
Perdenti quod amat multum mea fabula clamat:
permanet in pretio, quod prius est odio.
|
1
5
10
15
|