lętitia suscipientes atque amplectentes, in populo in ambone relegi fecimus. Cuius
exemplar in Latino et Greco eloquio vestrae excellentiae direximus, ut agnoscatis,
qualis fervor sanctarum imaginum orientalibus partibus cunctis christianis inminet.
His prelibatis, extensis palmis ad aethera, cum omnibus Dei cultoribus et
cuncto nostro populo redemptoris nostri divinam exoramus clemenciam, ut suae extensionis
dextera vos protegat et regni vestri a Deo confortati Francorum terminos
dilatet atque immensas de hostibus victorias vobis tribuat cunctosque adversarios
regalibus vestris prosternat vestigiis regnique gubernacula longo ac prospero senio
vobis una cum excellentissima filia nostra, a Deo protecta regina, et amantissimis
natis perfrui concedat possidenda et, sicut temporale ac terrenum regnum, et celestia
vobis regna cum omnibus sanctis, qui ab initio mundi divinae placuerunt maiestati,
tribuat possidenda.
Incolomem excellentiam vestram gratia superna custodiat.
E M B O L U M.
Itaque hoc excellentiam vestram petimus: ut iubeas, christianissime ac mitissime
rex, inspiratus a Deo ad nos absolvere revertendum sanctissimum fratrem nostrum,
Georgium episcopum, atque dilectos filios nostros, Marinum et Petrum presbiteros,
qui ad vestram precellentiam a nostro predecessore, domno Paulo papa, directi sunt.
Cotidie enim cum magno ploratu eorum parentes nos adeunt, ut vestram a Deo in-
stitutam excellentiam deprecari debeamus pro eorum absolutione; et iam non possumus
eorum lacrimas sufferre. Per te enim, bone, misericordissime rex, salvi effecti
sunt et a manibus persequentis liberati consistunt; unde magna in celo vobis reposita
est mercedis corona, quoniam scriptum est: Qui salvat, tamquam qui edificat.
Propterea coram Deo vivo deprecamur, ut, in hoc preces nostras exaudiens, ipsos
absolvere iubeatis; ipsis enim revertentibus, cum magna letitia eos suscipi et caros
in nostris visceribus amplecti studebimus; episcopatum enim et ecclesias, quas tenere
videbantur, inordinate usque hactenus consistunt. Pro quo iubeat excellentia vestra
disponere, quatenus prelati viri ad terram nativitatis eorum revertantur, quia adest
tempus, ut pariter cum suis parentibus et una nobiscum in Domino exultent nosque
merito pro vita et incolomitate vestra fundere valeamus preces.
|
|